Rozdział 8

Na prośbę Kathriny :)

Leon

- NIE!!!

- I co się drzesz?! - usłyszałem Jorge. - Sam chciałeś oglądać horror, a teraz masz koszmary. Haha.

Miałem w nosie, że się ze mnie śmiał. Muszę porozmawiać z Violettą. Zadzwoniłem do niej od razu.

- Leoś, zdajesz sobie sprawę, że jest 2 w nocy?

- Violetto, czy ty mnie kochasz?

- Oczywiście, że tak.

- A Diega?

- Diego to tylko przyjaciel. Co ci odbiło?

- Byłaś dzisiaj na torze?

- Na jakim torze? Byłam z dziewczynami na zakupach, potem z Fede, a wieczorem na kolacji u Diego. A teraz próbuję spać. 

- Przepraszam. Miałem koszmar. Przepraszam Violuś.

- No już dobrze. Opowiesz mi jutro... A w zasadzie dzisiaj. Idź spać Leoś.

- Jeszcze raz przepraszam. Kolorowych snów.

- Dobranoc Leon.

To był tylko sen. Między mną a Larą nic nie zaszło, Viola nadal jest moją dziewczyną, a Diego moim kumplem. Poszedłem do łazienki a potem do łóżka. Leżałem i patrzyłem w sufit. Nie mogłem pozbyć się z głowy pocałunku Violi i Diego. Verdas, ogarnij się! To był tylko sen. Oni by mi tego nie zrobili. Chyba... Nie! Na pewno by tego nie zrobili. Muszę jutro porozmawiać z Violettą.

Violetta

O co mu chodziło? Teraz nie mogę zasnąć. Że niby miałam się całować z Diego? Wiem, że mu się podobam, ale jest dla mnie tylko przyjacielem... Uduszę kiedyś tego Leona. Pewnie się czekolady nażarł, a teraz ma koszmary.

Następnego dnia

Kiepsko spałam Cały czas myślałam o tym, co powiedział mi Leon. Muszę z nim porozmawiać. Zjadłam szybko śniadanie i poszłam się przebrać. Wychodziłam z łazienki, gdy usłyszałam jak ktoś się drze. Wyjrzałam przez okno i zobaczyłam Leona.

- Leoś, ciszej!

- Violetto Castillo, czy pójdziesz ze mną na randkę?!!!!

- Tak, tylko przestań tak krzyczeć.

- A otworzysz mi drzwi? - zapytał już ciszej. Kocham tego kretyna,ale czasem na głupie pomysły.

- Witam moją uroczą dziewczynę, którą kocham najbardziej na świecie.

- Witam mojego skromnego chłopaka z uroczymi dołeczkami, który obudził całe osiedle zapraszając mnie na randkę - powiedziałam i pocałowałam go. - A teraz mów o co ci w nocy chodziło.

Opowiedział mi cały sen. 

- Czyli najpierw ty całowałeś Larę, ja to widziałam i zerwaliśmy, a potem całowałam Diego?

- Tak.

- Ty coś brałeś przed snem?

- Violuś, nie żartuj. Wiesz jaki przerażony się obudziłem?!

- No już spokojnie. To był tylko sen. Kocham cię Leon. Ciebie, nie Diego. 

- Ja też cię kocham. To może zabiorę cię na tą obiecaną randkę. 

Poszliśmy na lody, a potem do parku. Cały czas rozmawialiśmy i zapomniałam o śnie Leona. Nagle podeszła do nas Lara.

- Violetta cię zdradza!

- CO?! - spytaliśmy jednocześnie.

- Nie udawaj głupiej! Widziałam na własne oczy.

- Co dokładnie widziałaś? - zapytał lekko zdenerwowany Leon. 

- Wczoraj po zakupach z dziewczynami poszła z jakimś chłopakiem do klubu karaoke, a potem na plażę. Mam zdjęcia!

Ja i Leon zaczęliśmy się śmiać.

- O co chodzi?

- Ten chłopak, to mój brat. Przyrodni - wyjaśniłam. Lara zrobiła się całą czerwona. 

- Ale wy... I... Co??

- Taa... To my pójdziemy - powiedział Leon i pociągnął mnie za rękę.

- Uwierzyłeś jej, prawda?

- Tylko przez chwilę. 

- Leon...

- Wiem co powiesz. Kochasz mnie. Ja ciebie też i ufam ci - powiedział i się uśmiechnął. - A teraz chodź do mnie. 

Poszliśmy do ogrodu, a tam była ogromna huśtawka. Leon posadził mnie na niej i usiadł obok mnie. Zaczął śpiewać Podemos. Po chwili do niego dołączyłam, a on dał mi kwiaty.

Leon

Violi chyba spodobała się ta huśtawka. Jak dobrze, że wujek jest stolarzem. Zbliżyłem się do Violi i chciałem ją pocałować, ale krzyknęła i podskoczyła. Próbo wałem ją złapać, ale spadłem razem z nią. 

- Violuś nic ci nie jest?

- Pszczoła mnie użądliła. Leon, siedzisz mi na kostce!

- Oj! Przepraszam Violu! Przepraszam!

- Nie przepraszaj, tylko pomóż mi wstać! Ała!!! Nie, nie mogę...

- Pokaż... No tak. Zwichnięta.

- Leoś, musisz schudnąć.

- Dlaczego? - zapytał zdziwiony.

- Bo to ty upadłeś mi na tę kostkę!

- No tak. Teraz to moja wina. Przepraszam, że chciałem cię złapać.

- Oj, no przepraszam. Jestem zła na siebie. Leoś, przepraszam.

- No dobra. Niech ci będzie. Chodź, zawiozę cię do szpitala.

Godzinę później siedzieliśmy u Violi i oglądaliśmy telenowelę. Muszę sprawdzić tytuł, bo jest świetna.

- Leoś... Przyniesiesz mi soku?

- Cii! Zaraz Rodrigo powie Elenie, że ją kocha...

- Ty to oglądasz?!

- Ciii!!! 

Violetta

Czy on się popłakał?! No nie wytrzymam! Mój Leon płacze na durnej telenoweli! Wstałam i pokuśtykałam do kuchni po sok. Na mojego "macho" nie miałam co liczyć. 

- Violuś, gdzie jesteś? - serial chyba się skończył.

- W kuchni!

- Czemu wstałaś? Lekarz powiedział, że masz odpoczywać.

- Tak, ale mój chłopak był zajęty płakaniem i nie mógł mi przynieść soku.

- Wcale nie płakałem! - spojrzałam na niego z ironią. - No może trochę... Ale to zostanie między nami?

- Może...

- Viola!
- No wiesz, że nikomu nie powiem - pocałowałam go. - Pomożesz mi wejść na górę?

Leon uśmiechnął się i wziął mnie na ręce.

- Leon, postaw mnie! Leon! A co jak spadniemy ze schodów?! Leon!!

- Ogłuchnę kiedyś przez ciebie. No i jesteśmy - powiedział dumny.

- A teraz mnie postaw!

- Nie powiesz, że jesteś ze mnie dumna?

- Niby czemu miałabym to powiedzieć?

- Bo właśnie wniosłem na drugie piętro 100 kilogramów.

- Ja ci dam 100 kilogramów! Możesz już iść. Poradzę sobie sama!

- Oj nie obrażaj się! Viola!

Leon

Zamknęła mi drzwi przed nosem. Nie będzie się długo gniewać. Zamierzałem zaczekać pod drzwiami aż jej przejdzie, ale ktoś zadzwonił do drzwi. Poszedłem otworzyć, a tam stał Diego. 

- Siema. Twoja mama powiedziała, że jesteś u Violetty. Mogę wejść?

- Ta, jasne - jakoś nie mogłem zdobyć się na uśmiech...

- Co jest? 

- Nic...

- Daj spokój. Znamy się od dziecka. Mi nie powiesz? Coś z Violettą?

- Nie. Tak. Trochę... - opowiedziałem mu mój sen. 

- Stary, nie ukrywam, że Viola mi się podoba, bo to bez sensu, ale nigdy nie zrobiłbym takiego świństwa kumplowi. No, chyba, że by z tobą zerwała.

Walnąłem go w ramię.

- Oj no przecież żartuję! Skąd u ciebie tyle siły?

- Wniósł 100 kg na drugie piętro!

- Viola! Mogłaś powiedzieć, to bym cię zniósł - powiedziałem. 

- I wypominał mi, że jestem gruba?

- Nie gruba, tylko ciężka...

- Leon! 

- Wiesz, że bardzo ładnie wyglądasz, jak się złościsz?

- Och! Diego, zaniesiesz mnie na górę?

- Ja cię mogę zanieść - powiedziałem zirytowany.

- Nie! Trzeba było mi nie mówić, że ważę 100 kilo!

Diego spojrzał na mnie i mrugnął okiem.

- No dobra, chodź tu - podszedł do niej i udał, że nie może jej podnieść.

- Ugh! Obaj jesteście okropni! Sama sobie poradzę!!!

Violetta

Żartów im się zachciało! Ja im dam żarty. Poszłam w stronę schodów cały czas kulejąc. Weszłam na pierwsze 4 stopnie i poślizgnęłam się.